Haziran 1721... Paris sosyetesi, kralı ve saraylıları bir kenara bırakıp yeni bir meraka düşmüştür: III. Ahmetin XV. Louisye yolladığı elçi ve eşliğindeki heyetin iftar sofrası. Elçi Yirmisekiz Mehmet Çelebi ve heyeti, bu ilgiye yabancı değildir. Fransaya ayak bastıkları andan itibaren, halk onları seyretmek için geçtikleri yerlere akın etmektedir. Çelebi, Fransızların savaş meydanlarındaki izlenimler üzerinden yarattıkları Türk imgesini alt üst eder: Kültürü, yaşam tarzı, edebi bilgisi bu imgenin eksik kalan taraflarını bütünler. Ülkemizde Batı kültürüyle tanışmada öncü kabul edilen Çelebi, Avrupada Turquerienin yolunu açmış; bu akımla modadan mimariye, müzikten resme pek çok alanda Türk tarzı ürünler verilmiştir. 18. yüzyılın kendine özgü ve duru dilinden Şevket Radonun yayına hazırladığı bu eser, Lale Devrinin kültür ve düşünce dünyasına ilk elden tanık olmamızı sağlıyor. Yirmisekiz Mehmet Çelebi (?1660ların sonu-1732) Edirnede doğdu. Asker olan babasının izinden giderek yeniçeri oldu ve ona lakabını kazandıran 28. Ortada idari görevler üstlendi. Başarıları sayesinde devletin üst düzey yönetiminde görevlere getirildi. Pasarofça antlaşması müzakere heyetinde görevlendirildi. Burada Avrupalı diplomatlar üzerinde büyük bir etki yarattı. Bu sayede 1720-21de Pariste elçi olarak yazdığı bu metin, yazıldığından beri hem yerli hem yabancı pek çok çalışmaya konu olmuştur. Çelebi, Patrona Halil İsyanından sonra Kıbrıs valiliğine atanmış ve orada vefat etmiştir.