Fransız şiirinin öncü temsilcilerinden Bouchetnin, şiirde Baudelaire, Mallarmé, Reverdy, Ponge ve Char çizgisinde yer aldığı söylenebilir. Kar, dağ, sel, dere... Belki de bir tek deyişle, açık hava şiiridir Bouchetninki. Hava, ateş, gün... sözcükleri onun şiirinde geniş yer tutar. Bu şiir, bir yürüyüşün ve bakışın kesikli somutluğunda oluşan şiirlerden meydana gelmiştir. Bu seyrelmiş şiirde, sözcük varlığın fışkırması gücüne erişir. Hiçbir söyleme, bütünsel anlatıya dönüştürülemez bu parçalı söz. Alışılmamış bir okuma gerektirir. André du Bouchetnin özgün şiirinin önemi 1945 sonrası Fransız şiiri içinde tartışılmazdır.